Om half 3 ’s morgens, dus midden in de nacht, gaat de wekker. Om 3 uur zitten we in de auto richting Schiphol. Alles loopt vlotjes, inchecken, fietsen afleveren en dan de douane. Nieuw is dat alle elektronica uit de tas moet, ook de fototoestellen. Dus tassen uitpakken. Na de scan wordt een van onze tassen eruit gehaald, controle. Er zit amper meer iets in dus wij zetten grote vraagtekens. Ja hoor, wordt onze Fred en Ed eruit gehaald (chocopasta in een tube die voor elke vakantie wordt aangeschaft, zonder Fred en Ed geen vakantie). Drama dus, Fred en Ed verdwijnen in de kliko, valt onder vloeistof (ut is steenkoud en dan is Fred en Ed altijd knoerthard). Vol verdriet van dit absurde afscheid van Fred en Ed lopen we naar de gate. In het vliegtuig krijgen we direct te horen dat we fikse tegenwind hebben en de vlucht een uurtje langer duurt, 5 uur. Slik. We sukkelen wat en och de tijd gaat best snel. Wanneer de landing op la Palma wordt ingezet begint het schudden en geeft het vliegtuig opeens weer gas. Het is heel slecht weer en het vliegveld niet te zien. We draaien 20 minuten rondjes en het wordt nogmaals geprobeerd. Het zicht is nog steeds slecht en er mag niet geland worden. Omdat de brandstof bijna op is wordt er uitgeweken naar Tenerife. Hoera we zitten al 6 uur in de vlieger. Wanneer we op Tenerife landen, verteld de stewardess dat we gelukkig veilig geland zijn op Tenerife, waarna er applaus volgt, wel grappig alles bij elkaar. Op Tenerife is het afwachten, krijgen we voor de pijnverzachting een klein glaasje water en wordt er weer getankt. Dan komt het bericht dat er een kleine opklaring komt en dat we even de kans krijgen om op La Palma te landen. De stewardess vertelt ons het goede nieuws en ook de opmerking 'en ik ga met u mee!', ze is echt grappig. Een half uurtje later is dat ook het geval. Inmiddels kots misselijk is vooral Jolanda blij dat we er zijn. We zetten rustig de fietsen in elkaar, ut regent toch met bakken. Drinken wat eten wat en stappen dan toch maar op de fiets. Het stormt maar we hebben storm mee. 9 km en een paar hellinkies later zijn we in ons hotel in Santa Cruz. Regent verder de hele dag.
Na een korte rondtour door Santa Cruz, fietsen we eerst naar het kerkje van las Nieves, een behoorlijke klim voor de nog ongetrainde benen. We kopen een vreselijk fantastisch belletje als aandenken. Daarna gaat de tocht verder. Lekkere rustige weg richting De kust. Het begint te stormen en te regenen. Gelukkig blijft de bui rond Santa Cruz hangen en hebben wij er geen last meer van. We volgen een tijdje de wegLP1 en het blijft klimmen en dalen. Zodra het kan verlaten we deze weg voor de bananen route LP102. Heel rustig en mooi. Aan het eind een flinke klim met een soort mislukte kinderkopjes om weer op de LP1te komen, kan niet anders. Bij Bartolome gaan we weer van deze weg af. We dalen stijl naar beneden over een weg die al slechter wordt. We halen een daling van 24% om in een prachtige kloof te komen. Daarna moeten we waanzinnig omhoog, fietsen lukt echt niet meer, ik heb het idee dat ik achteroversla. Ruime 24% hellingen worden lopend overmeesterd en de teller geeft zelfs 37%aan op een gegeven moment. Maar het is supermooi, dus waard. Uiteindelijk komen we weer op de LP1en fietsen we direct door naar los Sauces om inkopen te doen. Voor ons appartement voor de komende 2 dagen dalen we weer een heel eind af naar Charco Azul.
Ontbijt op het terras, de Love boat komt voorbij en de zon schijnt tussen de wolken door, wat wil je nog meer.
Rustig aan de fiets gepakt en via de boulevard naar San Andres, daar hebben ze werk gemaakt van de bestrating: allemaal mooie ronde steentjes, alleen niet om over te fietsen. De weg naar Los Tilos gaat eerst zelfs naar beneden een kloof in, helaas zijn de laatste 4 km weer gewoon 10% of meer. Als we bij het info center aankomen, blijkt al gauw dat de boel gesloten is. De wandeling naar de kanalen vinden we ook niet snel, dan maar naar een ander mirador. Halverwege blijken de 9 km fietsen met meer dan 450 hoogtemeters hun tol te eisen, we besluiten terug te gaan en ons naar beneden te laten vallen. Na nog wat geslenter over de boulevard en een verkeerd weggetje in San Andres lopen we toch nog een paar kilometer. Verder de dag alleen nog een boek met uitzicht op zee.
Rustig aan, we moeten vandaag een hele 28 km fietsen. De kaart die we hebben moeten we dan toch nog een keer omvouwen, dat krijg je met schaal 1:30.000.
Om goed aan onze hoogtemeters te komen willen we ook nog naar de Laguna de Barlovento en wel via een binnendoorweggetje. Dat weggetje kunnen we niet snel vinden en dan rijden we maar via de grote weg en dan in Barlovento een stukje terug. De Laguna is een oude krater die gebruikt wordt als waterbassin, maar die nu lek is en nu bijna leeg staat. Onze broodjes, met eitje erbij en yoghurt na, eten we met uitzicht over Los Sauces, dat blijkt na 2 uur fietsen maar 3 km lopen te zijn, wel steil naar beneden. De tunnel vlak voor Franceses is echt heeeel donker, de lichtjes en zaklantaarn komen goed van pas, voor de veiligheid stoppen we als we een auto aanhoren komen en zwaaien wat met onze lantaarn, daarna nog even flink omhoog en nog flinker naar beneden om bij de B&B te komen. We maken later in de middag nog een wandeling waarbij we nog even door 2 kloven lopen en dat maakt dit eiland toch best bijzonder.
Het onweert als we wakker worden. Na het ontbijt regent het nog een beetje maar we stappen toch op de fiets. Ineke, de B&B mevrouw, vindt ons wel heel stoer en heeft 2 mega chocoladerepen voor ons. De eerste 9km gaat alleen maar omhoog naar bijna 1100 meter. Het is prachtig en rustig op weg nummer 1. In het dorpscafé annex kruidvat, annex super annex bakker annex restaurant in Roque Faro drinken we koffie. Daarna genieten we verder van de mooie uitzichten en af en toe het betere weer. In La Zarza moet Roel toch echt weer een museum in. Tijdens onze lunch komen we echt in een wolk en begint die ook nog eens echt te regenen. Het avontuurlijke weggetje ziet Roel niet zitten dus we volgen de hoofdweg en nemen de afslag naar st. Domingo. Nu krijgen we een hele lange afdaling die we wel verdiend hebben. In Cueva de Aqua is ons B&B, we slapen in een grot, geweldige locatie. Helaas begint het later te regenen wat niet meer stopt, beetje jammer. We eten mee en het is heerlijk met chocolade mouse met mango na. Daarna trekken wij ons weer terug in onze grot.
Het stortregent werkelijk de hele nacht, gelukkig blijft het voor onze grot droog. Als we opstaan, zien we blauwe lucht dus we hopen dat we het ergste nu hebben gehad. Helaas tijdens het heerlijke ontbijtje (met katten, nog gezelliger) begint het weer te regenen. We zouden hier wel langer willen blijven, geweldige plek, geweldige mensen, maar helaas alles is geboekt en we moeten verder. Wanneer we op de fiets stappen, is het droog en de eerste paar kilometers gaan naar beneden. Helaas die pret is voor korte duur, rest van de ochtend is het flink klimmen geblazen en hebben we regenboogweer; zon en regen. Jammer dat de regen de overhand kreeg. In Las Tricias drinken we koffie met taart, zowaar in de zon, we krijgen weer goede moed. Helaas, in de klim daarna moeten we een paar keer schuilen, we zijn het echt zat. Jolanda heeft zelfs dooie vingers en de temperatuur is 13 graden. Via Puntagorda, Tijarate en la Punta komen we bij mirador la Time. De dag is weer helemaal goed: een fantastisch uitzicht over het dal van Aridane. Een spectaculaire afdaling volgt. In Tazacorte is ons appartement voor de komende 2dagen. Tijdens onze stadsverkenning begint het weer te regenen, en dat schijnt het hier echt nauwelijks te doen, tja.
Roel haalt heerlijk vers brood voor het ontbijt en in de zon genieten we hier van. Het is stralend blauw. We fietsen eerst naar Los Llanos om vervolgens naar PN de la Caldera de Taburiente te fietsen. Het begint weer eens te regenen. Aan het begin van het weggetje van de kloof staat een bord dat we niet verder mogen. Een local ziet ons twijfelen en heeft iets van rij toch door. Nieuwsgierig omdat het hier al zo mooi is fietsen we verder. Schitterend. Helaas mogen we bij de eerste kiosk niet verder omdat ze weer regen verwachten, en later lezen we dat na hevige regenval het park 10 dagen gesloten blijft door gevaar van rollende stenen en gladheid. Weinig kans dus dat we deze vakantie hier nog verder komen. Jammer maar het stukje wat we gezien hebben was al prachtig. We besluiten weer naar de kust te gaan, want daar schijnt de zon wel, die regen zij we echt spuugbeu. We doen nog even een parkje in Los Llanos aan met mozaïeken. Later op de middag maken we nog een wandeling door de banenplantages naar Tazarcorte Puerto.
DE ZON!!! We maken vandaag een fietsdagtochtje door het bananenwestland naar Puerto Naos (Duitser dan Duits) voor koffie met chocotaart. Daarna fietsen we verder naar El Remo waar we met uizicht op de oceaan lunchen. Hier stopt de weg, dus diezelfde weg terug. Alleen bij Puerto Naos is het even flink klimmen.
Terug in appartement nemen we een duik in het ijskoude zwembad en liggen 10 minuten in de zon. Verder lekker boekje gelezen. 's avonds uit eten, weinig Spaans aan, Nederlandse menukaart en Nederlands sprekende bediening (waren Duitsers).
Al weer heerlijk vers brood bij het ontbijt van superdino.
Via de kustweg richting Puerto Naos, afslag naar Todoque. Via een paar lavavelden en wat klimmen komen we in Las Manchas waar we een mozaïekplein bekijken, zo kitsch. Daarna nog even door klimmen naar de LP2. We zitten weer op ruim 600 meter en het blijft verder licht omhoog gaan, makkie dus. Naar koffie is het zoeken want bij de bars staat het vol met vergapende hangouderemannen. Vinden toch nog een terras, lekker in de zon. Later lunchen bij een uitzichtpunt. Naar Canarios is verder geen probleem en het onderkomen is zo gevonden. We hebben nog tijd zat dus we maken nog een flinke wandeling langs de vulkanen, wat een leegte. De blauwbaardsalamanders springen langs ons heen. ’s Avonds lekker gegeten in een helaas verder leeg resto.
Het is vandaag een makkie, Naar Santa Cruz is alleen maar afdalen. We nemen niet de hoofdweg maar kleinere weggetje om het wat leuker te maken. Het is weer schitterend, maar we zijn al snel in Santa Cruz. We krijgen hier een prachtig appartement met uitzicht op de haven. Helaas laat de regen ons weer niet in de steek, dus van ons terras kunnen we niet veel genieten. We maken nog een stadswandeling en willen een Tapas restaurant reserveren. Alles wat we hadden uitgezocht blijkt op zondag gesloten te zijn. Dan zien we in een inieminie winkeltjes heerlijke gebraden kip liggen met groente, lijkt ons een goed plan.
Na het ontbijt fietsen we richting vliegveld, pakken de fietsen in en checken ongeveer als laatste in. We kunnen gelijk door naar de douane en bijna als laatste het vliegtuig in. En zo laat waren we nu ook weer niet. Maar goed, de vlieger vertrekt hierdoor op tijd. Zonder veel problemen komen we weer op Schiphol aan en kunnen we weer naar huis, waar de kat niet van plan is nog een centimeter van ons te wijken, een gezellig welkom dus.