Home

Foto album

Etappeplaatsen en statistiek

Landkaart met route

 

 

Wildkamperen in de sneeuw

 

Noorwegen


Op deze trip hebben we we ons exta lang mogen verheugen, eigenlijk gepland voor 2022 maar door een gebroken sleutelbeen een jaartje uitgesteld. En ja we hebben genoten: veel zon, veel onverhard, veel hoogtemeters, veel wildkamperen en, dat hoort bij Noorwegen, ook een paar flinke buien.


We rijden met de auto naar Hirtshals in Denemarken, Die auto laten we daar staan en we nemen de snelle catamaran naar Kristiansand. Bij de tourist information bemachtigen we een kaart van de nationale fietsroute nummer 3. Dat blijkt later de enige kaart te zijn van de verschillende routes die we gefietst hebben.


Die route 3 tot aan Voss is heel goed te doen, geen rare steile bergen en weinig verkeer, we hebben zelfs direct naast weg nummer 9 in het wild gekampeerd. Dat wild kamperen lukte goed, nooit onveilig gevoeld en vaak direct aan het water, alleen de camping in Odda was druk, vol zelfs, alle andere campings waren bijna leeg.


We zijn vroeg in het seizoen en daarqom ligt er op 1.000m hoogte nog flink wat sneeuw. Ook zijn verschillende meren nog bedekt met ijs en omdat het weer vooral de eerst 2 weken super is, fietsen we in ons  t-shirt daar door de sneeuw. Fietsers komen we nauwelijks tegen.


Van Voss gaan we richting de Rallarvegen, dat moet het hoogtepunt worden van deze trip. het dal van Voss naar Upsete is bezaaid met huisjes, het lijkt een groot landalpark met parkeerplaatsen langs de weg en paadjes naar de hutjes toe. Gelukkig zijn ze bijna allemaal bruin met vaak een sedum dak dus vallen ze niet erg op. Omdat het nog geen hoogseizoen is, is het gelukkig nog niet druk.


Vanaf station Upsete nemen we de trein door de tunnel naar Myrdalen. Daar is het druk met vooral Aziatische toeristen die allemaal de trein naar beneden richting Flam nemen. Wij gaan de andere kant op en al gauw zijn we weer alleen. De rallarvegen vanaf Myrdalen richting Finse is schitterend: Bergen, meren, wilde beken, sneeuw en ijs. Helaas ligt er iets teveel, in de buurt van Hallingskeid zijn wegwerkers druk bezig met graafmachines de weg sneeuwvrij te maken. We overleggen even met ze en dan moeten we besluiten dat we niet verder kunnen, er komt nog veel meer sneeuw aan richting Finse.



Via Geilo en Gol fietsen we naar de Mjolkvegen. Een fietsroute die aangeprezen wordt om vooral met het hele gezin te doen. Hoe dat moet met die lange en steile hellingen vertellen ze er niet bij. Wel een mooie route: vanuit Gol eerst flink omhoog dan een grote hoogvlakte, waar we drijfnat regenen en waar je zo kunt zien dat er nergens plaats is om te schuilen. Als we eindelijk van die vlakte af komen en bij een supermarkt vragen of ze een hotel weten, worden we hartelijk ontvangen,de koffie wordt gezet en er wordt snel gebeld naar verschillende hotels. Er blijkt er een te zijn zo'n 10 km verderop, toevallig van Nederlandse eigenaars. Daar aangekomen spoelen we eerst maar eens de modder van onze tassen voordat we naar binnen gaan.


De volgende dag schijnt de zon weer volop en gaan we op naar de slettefjelvegen: we zien de helling al van ver liggen: 6 km rechtdoor de berg op met gemiddeld meer dan 10% stijging. Gelukkig hebben we storm mee en halen we zo de top met een magnifiek uitzicht. De weg naar beneden is dan weer met flinke tegenwind.


Bij Bagn gaan we weer een hoogvlakte op: die onverharde wegen leiden naar allerlei huisjes, deze keer staan ze wat verder verspreid maar het zijn er ook weer erg veel. Als we bij een soort van berghut komen staat er toevallig iemand buiten. Als we vragen of we hier mogen kamperen belt hij meteen de eigenaar en die komt een paar tellen later naar buiten en ja hoor, en je mag ook de toilet gebruiken, hij laat gewoon de deur voor ons open.


Verder naar het zuiden proberen we weg van de snelweg te blijven, dat lukt best goed, het NesVatn meer en het dal daarop is echt schitterend en heel rustig, amper toeristen hier wel heel veel muggen. Als we verder richting Kristiansand afdalen, proberen we weer een supermarkt voor de koffie, cafeetjes of zo iets zijn er überhaupt niet. We zien geen koffie apparaat en als we er naar vragen zegt de man achter de kassa, nee dat is er niet maar ik zet wel even koffie voor jullie. Dus hij loopt naar achter en komt even later terug met 2 koppen koffie, en wat kost dat dan? Niks, gewoon gratis.


De laatste kilometers zijn hetzelfde als de heenreis en als we bij de ferry aankomen zit ons rondje Noorwegen er weer op.