Home

1 en 2 november

Ruim de tijd genomen om op schiphol te komen. Ging zonder problemen, dus we waren goed op tijd voor het inchecken. De vlucht naar Kuala Lumpur ging vlot, en daarna naar Bangkok ook. De transfer van het nieuwe vliegveld in Bangkok naar het oude ging ook al voorspoedig. Bij het opnieuw inchecken moesten de dozen van de fietsen open, en toe die open ging zei de controleur, there is a dog instairs hahaha.

Hele middag rondgehangen, beetje slapen op een rustige plek, tot  je dan wakker wordt tussen heel veel mensen die daar ook waren gaan zitten. Tijdens het zoveelste rondje lopen was onze vlucht verdwenen van het scherm, dus tijd voor een diepgaand onderzoek. Vlucht was 2 uur vertraagd. Bah, tot we van de mevrouwen naar de viproom mochten, dat was ff lekker, en allerlei hapjes, lekker stoelen, goede koffie. We moesten gewoon uitkijken dat we de vlucht niet zouden missen.

Aangekomen staat ene Joe met wie we hadden afgesproken en ons naar zijn hotel zou brengen er niet. Na wat belletjes is de conclusie dat hij ook niet komt. Het vliegveld is inmiddels leeg en de lichten gaan uit. We besluiten op de fiets te stappen naar het eerste hotel. Een brommerjongen wijst ons de weg, die heeft licht, wij niet en het is aardedonker. Het Airporthotel dus, niet superleuk maar wij zijn het zat.  We vallen als een blok in slaap.

zat 3 november Udon Thani - Vientiane

Om 8 uur zitten we op de fiets, de zon schijnt en we zijn vergeten ons in te smeren. Bij de grens van Thailand moeten we in de langste rij gaan staan, andere rijen gaan veel sneller, maar een poging om in een andere rij te gaan staan, mislukt, speciale mannetjes houden dat goed in de gaten, we moeten dus weer terug naar de lange rij. Na een uur hebben we een stempel winst en kunnen we de friendship brug over. bij de grens van Laos het zelfde gedonder. Eerst in de rij voor formuliertjes, alles invullen, weer in de rij om alle papiertjes en dollars in te leveren. Dan wachten tot je ziet dat je paspoort uit het luikje komt zetten. Dan in de rij voor een stempel. Na ruim 2 uur rijen en stempels kunnen we Laos in. De weg is goed maar er staan nergens borden. Door het kompas hebben we het idee dat we goed gaan. Onderweg staan verschillende pindingen dus we wanen ons al snel miljonair. 1€ is 13.000 kip. We hebben dus een miljoen  kippen, geen scharrelkippen, maar uit de batterij haha. Onderweg veel Watten en al snel praten we Wats, wat is dat, wat? Het is me toch wat etc etc. In Vientiane vinden we al snel ons hotel wat we geboekt hebben via internet, het Intercityhotel. Het ziet er niet uit aan de buitenkant, maar binnen is het een waar museum. Onze suite kijkt over een Wat en de Mekong, niet slecht, en ook de kamer is een museum, erg mooi en gezellig. We lopen een rondje en eten pizza en yoghurt en later in een door bejaarde gerund resto nog wat rijst enzo. Slechte keuze het duurt tijden voor we ons eten krijgen en dan moeten we nog achter bestek aan.

zo 4 nov Vientiane

Na het ontbijt bezoeken we zo'n beetje alle wats in Vientiane. Omdat we behoorlijk moe zijn doen we een middagdutje en 's middags pakken we nog wat wats.

ma 5 nov Vientiane - Thalat

We mochten van onszelf uitslapen en toch waren we vroeg op. Na het ontbijt stapten we heerlijk op de fiets. Een stop bij de touristinformation was nutteloos, groot maar zonder informatie. De route Vientiane uit was makkelijk te vinden. We sloegen bij een atm nog wat kippen in en reden al snel tussen het groen. Sawidee en hello klonk weer overal, geweldig we zijn weer in Azië.

Het eerste stuk was redelijk vlak, de laatste 20 km was het heel flink klimmen geblazen. Het Napakuang resort was zo gevonden, maar lag achter het hele mooie huis bij de ingang. De hutjes waren niet echt super maar ook niet slecht. In elk geval warm water. Het resto had alleen bier en bier. Maar het dorp heeft meer. 's avonds eten we in het resto van het resort, de meiden schrikken zich rot en moeten even van hun soap af op de tv, die loeihard staat, om voor ons iets in elkaar te flutsen.

6 nov Thalat - Vang Vieng

Om half acht zitten we weer op de fiets en het wordt al snel warmer. Ook is het al snel weer klimmen geblazen. We vinden in een tentje nog wat niets wegend brood, dat ook nergens naar smaakt blijkt later. Het is weer een gezwaai, sawidee en hello geblazen vandaag, maar vooral klimmetjes en erg warm. De 100 km gaan dan ook niet vanzelf. Maar de laatste 15 km naar Vang Vieng gaat vals plat naar beneden. In Vang Vieng is er te veel keuze tussen de guesthouses. Uiteindelijk kiezen we voor nana 3, wat behoorlijk nieuw is en daarom nog schoon. We wandelen door het dorp en verbazen ons over alle resto's met ligplaatsen (ipv stoelen) en tv's, klereherrie. Er is ook een nep-donalds waar in elk geval geen tv hangt en waar we wat eten, met mooi uitzicht over het karstgebergte. In dit dorp zitten dus de backpackers die we in de bussen tegenkomen, al slapend, en vooral niet opletten hoe mooi de omgeving is, of sluiten ze de ogen om niet geconfronteerd te worden met het werkelijke Laos? ’s Avonds is het even zoeken naar een resto zonder tv en al te veel herrie.

wo 7 nov Vang Vieng - ergens voorbij Kasi

Het ontbijt bij de bakker, rip uit ons lijf maar goed. Jolanda neemt yoghurt met muesli en fruit, wat bestaat uit melk, gebakken uitjes en paprika, pinda's en jawel fruit. Daarna op pad. De eerste 20 km zijn makkelijk, maar daarna begint het echte klimwerk. Kasi is eigenlijk vrij vlot bereikt, maar we hadden al besloten 20 km verder te fietsen, volgens een andere fietser moet daar ook een overnachtingsmogelijkheid zijn. De route is meer dan prachtig, veel foto stops. Sommige dorpen zijn erg armoedig, in andere beginnen de stenen huizen al te komen. Hoe zal het hier over 10 jaar uitzien? Al snel begint het hele echte klimwerk, in de warmte maar weer. we klimmen naar ruim 800 meter, dalen en klimmen weer. Waar blijft dat guesthouse. Gelukkig zien we deze even later. Leuke kleine hutjes van buiten, van binnen klein en een wc waar je liever niet op gaat zitten. Wel met een warm bad voor de deur. Roel gaat dus in bad, Jolanda vindt dat er te veel gapend publiek is. Aan het eind van de middag koelt het al aardig af, zullen we de trui dan niet voor niets hebben meegenomen. ‘s avonds eten we in het resto samen met de andere Nederlandse fietser die hier is.

Wanneer we willen gaan slapen blijven vrachtwagens langskomen, ze moeten net voor ons bedje stoppen bij de politiepost. Hutje hoger gelegen was lekkerder geweest.

do 8 nov  Kasi - Kiukacham

Het is gewoon fris als we opstaan. We hebben nog brood van gister dus we hoeven niet aan de ochtend rijst. Wanneer we beginnen met fietsen begint het al snel te stijgen en te stijgen. Het is prachtig mooi, overal bergen en groen. Maar de huisjes en dorpjes worden steeds armoediger, slik. Kinderen die net kunnen lopen, lopen al met een groot mes in hun handen en hout op hun rug. Wanneer Jolanda dan aan sinterklaas en kerst gaat denken is het even mis. Even weer een bewustwording van de werelden van verschil. De kinderen blijven onverminderd enthousiast, sawadieeee. De hele route is zwaar, we zijn maar wat blij dat we gister in Kasi zijn doorgereden naar ons onderkomen van hedennacht, anders was het geen doen geweest. Het waait behoorlijk vandaag en we zitten hoog dus het is niet zo bloedheet, gelukkig. Na 75 km vooral klimmen komen we om half 4 in Kioukacham. Er zijn 2 guesthouses naast elkaar, wij nemen het schoonste hok wat ook nog eens de goedkoopste is 30000 kippen, omgerekend 2,50 euro. Krijgen we nog een emmer gekookt water voor ook om ons te wassen. Al snel koelt het af, we zitten op 1400 meter.

vrij 9 nov Kiukacham -Luang prabang

We vertrekken met onze truien aan. Dachten we meteen te gaan dalen, maar nee hoor weer klimmen. Gelukkig komt er dan toch een afdaling van 16 km. Het is prachtig, er hangt een wolkendek in het dal en wij fietsen in de zon daarboven. Elke bocht is het stoppen om te genieten. Wanneer we in het wolkendek komen is het meteen erg koud. We zijn bijna blij wanneer we weer mogen klimmen, 20 km dit keer. Maar het is zo mooi dat het klimmen vrij makkelijk gaat. Aangemoedigd door chauffeurs en kinderen redden we het wel. Daarna weer afdalen. Blijkt er in de laatste 20 km toch nog een vervelende klim te zitten. Om 2 uur zij we in Luang Prabang en gaan we op zoek naar een guesthouse. We komen terecht in Sayo, een lekkere kamer voor 30 dollar, ff lekker duur doen.

Na de was en de douche gaan we eens rond kijken. Lekker sfeertje in deze stad. We bezoeken rond zonsondergang de uitzicht-Wat, waar nog vele toeristen staan met hetzelfde doel, lekkere romantische zonsondergang. We eten daarna aan de Mekong en in de hoofdstraat gaat Roel nog aan de crêpe. Onze hotelstraat is inmiddels gevuld met heel veel stalletjes met souvenirs, natuurlijk steeds dezelfde dingen. Het is hier wel vermakelijk.

za 10 nov Luang Prabang

Roel ging vroeg op om de rondgang van de monniken te bekijken 6 uur, ik had slecht geslapen dus pikte nog even een uurtje mee. 's morgens het royal palace bezocht en de stad bekeken. Daarna een stukje gefietst zomaar wat paadjes in. 's middags nog wat wats en tot slot de zonsondergang bij de haven bekeken. Veel mooier dan op de stupa van gisteren en een stuk rustiger.

zo 11 nov Luang Prabang- Pakmong

's morgens nog snel even naar de monnikoptocht gekeken en daarna vers stokbrood gehaald, althans dat was de bedoeling, het zou eerst om 7 uur komen, daarna over 10 minuten en toen misschien om half acht. Toen maar de broodjes gekocht die er wel waren. Voor 8 uur reden we Luang Prabang uit. Volgens de boeken zou het een vlakke tocht worden, maar wel 112 km. Die 112 km klopte, maar 700 hoogtemeters vind ik niet heel vlak. We reden via het vliegveld naar de Nam OU of wel de Ou rivier deze volgden we een 40 km stroom opwaarts, mooie uitzichten bergen die in de vroege ochtend nog half in de wolken zitten en mooie dorpjes en steeds een beetje op en neer. De kinderen staan soms echt klaar van 1,2,3 hello. Als we zin krijgen in cola blijkt het ene restaurant op de route een groot feest te hebben. Pas veel later, als het echt wat vlakker is geworden vinden we cola uit een koelkast die alleen stand heel koud kent. Jammer genoeg komen de nieuwe guesthouses iets te vroeg (12 en 8 km voor Pakmong) zodat we in het dorp eindigen.

Pakmong kent 20 huizen waarvan 3 guesthouses en 10 winkeltjes. Wij kiezen voor Phoutone, redelijk schoon en och voor 40000 KIP (3 euro) mag je geen resort verwachten.

Wel heeft het een groot balkon waar we het gebeuren op het kruispunt goed kunnen overzien, bussen met 10 brommers en veel meer grote zware zakken op dak, vrachtwagens met van alles en een pickup waar de kippen in mooie bamboe mandjes in worden geladen. Voor de liefhebbers zijn er ook nog 2 lekker vette muskusratten te koop. In het restaurant waar we eten ligt een bosje vinken of mussen gatsie de darrie, Jolanda herkent haar eigen gekooide vogel van vroeger hierin...

ma 12 nov Pakmong-Oudomxai

Om 7 uur zitten we op de fiets om de warmte voor te zijn, dit helpt niet echt want om 8 uur staat de zon al weer op onze kop. Al snel zitten we in een klim van ruim 20 km. Kinderen verzamelen zich weer om dan keihard te gaan hello - en of sabidee -en wanneer we dan aankomen. Veel zwijntjes, varkens en kippen op de weg, nauwelijks verkeer en fantastisch groen en mooie bergen. We komen al snel een Japanse fietser tegen, op een Chinese fiets zonder versnellingen, hoe komt hij de bergen over? Hij hoopt dat de weg naar Vientiane verder bergafwaarts gaat, maar wij moeten hem teleurstellen. Later komen we nog 2 Nieuw-Zeelanders op de fiets tegen en tot slot nog 2 Duitsers. Wij vragen hoelang ze onderweg zijn, welja 5 maanden, en wij dan, 8 dagen hahaha. Na veel klimmen volgt er tot slot een lange afdaling en de laatste km’s naar Udomxai zijn vlak. Wanneer je de weg opdraait naar de stad, is de wereld opeens heel anders, veel mooie stenen huizen. Wat een verschil met in de bergen. Er wordt een hoop gebouwd (door de Chinezen). Wij stoppen net voor de brug bij het Vivanh geusthouse. Heerlijk schoon, warm water etc, wat een weelde.

De stad lijkt niet meer op de plattegrondjes uit de reisgidsen, er wordt heel veel gebouwd en dan natuurlijk op een andere plek. Er is zelfs een ATM. We bezoeken natuurlijk weer de Wat van de stad.

di 13 nov Oudomxai –Luang Namtha

Na flink wat stokbroodjes ingeslagen te hebben rijden we Oudomxai weer uit. Al snel is de wereld weer anders, bamboe hutjes en mensen rond houtvuurtjes. Wat een verschil met in het stadje maar een paar km hier vandaan. We gaan meteen al weer aan de klim, maar dit gaat vrij makkelijk want de bewolking blijft goed hangen en het is daardoor niet zo heet. De hele dag is het stijgen en dalen door een prachtig groen gebied. De weg is echter op stukken wel slechter dan we tot nu toe gewend zijn. Af en toe is er een lading stenen op de weggegooid. En onze konten doen al zo'n zeer. Om half 2 rijden we Na Tue al binnen. Na een colabreak besluiten we door te rijden naar Luang Namtha, 37 km verderop omdat dit dorp niets heeft en er te veel chinezen rond roggelen (we zitten immers vlak bij de grens van China). Voor ons verschijnt er een 2 baans weg met glad asfalt, iets dalend, we gaan als een speer, en dat na al ruin 80 km al gereden te hebben. We zijn om half 4 al in Luang Namtha en rijden door naar het zo geprezen boathouse landing geusthouse. Echter die beweren vol te zitten (wij zagen echt niemand) en ze lijken daar ook niet echt actief. Dus weer 6 km terug naar het dorp. Aan de hoofdweg vinden we een vrij nieuw en net guesthouse. Omat dit geen gat slaat in onze kippen die we nog ruim hebben, gaan we eens flink eten, spagetti, springrolls en gefrituurd onkruid in deeg. De fruitshake komt nooit aan want het is voor de 2 mensies te druk in het resto. Ergens anders drinken we koffie met appelcake.

14 nov Luang Namtha -Vienpouka

We doen rustig aan, maar uitslapen lukt niet want iemand heeft de radio voor het hele dorp aangezet. Dan maar rustig ontbijten, kan hier weer uitgebreid. Tassen pakken en uiteindelijk zitten we nog om 9 uur op de fiets. Bij de plaatselijke bakker kopen we nog lekker vers brood. De weg is super en we vragen ons af hoe lang dat zo blijft. Iedereen op internet beweert dat deze weg nog lang niet klaar is. Voorlopig rijden wij op een 2 baans weg met glad asfalt. Het is heuvelachtig met hier en daar een 10% klim erin. Dorpjes zijn er wel maar er is niets te krijgen, wat een contrast een prachtige weg en de dorpen van bamboe en geen electra. Hadden ze dat met de aanleg van deze weg ook niet direct kunnen regelen? We komen over de hele rit 1 vrachtwagen tegen en een paar busjes. Verder scharrelen de zwijntjes, runderen en kippen lekker over de 2 baans weg.

Na 60 km zijn we in Vieng Phouka. Wij komen terecht in Boonung geusthouse, wat leuke hutjes heeft en voorlopig nog geen electra. Valt op het eerste gezicht niet tegen want we hadden ons ingesteld op een vies gebeuren. Nu is het huisje wel van hout en bamboe en vertoont het grote gaten dus wie weet wat er vannacht komt binnenwandelen. Douche is een bak waar je water uit schept en over je heen gooit. En een frans toilet, altijd prettig. Eerst maar iets eten, dat wordt klaargemaakt bij de zaklamp en gegeten bij kaarslicht, geen electra vandaag in het dorpje.

Daarna maar slapen,  Het huisje is nogal een gatenbrei en al snel zien we een hele grote dikke vette spin. Zelfs Roel vindt ‘m wel erg groot. (hij is zo groot als een hand met van die pluizige poten). Dus de klamboe maar over het bedje heen om gespuis in elk geval uit onze buurt te houden. Wanneer de spin naar boven gaat stuurt ie schijnbaar zijn zoon, iets kleiner exemplaar. Het bed is een houtenplank, met de deken eronder gaat het nog, maar wanneer het koud wordt duiken we er toch onder (wel met onze lakenzakken). Wanneer de plank te hard wordt er maar weer boven, het is een beroerd nachtje.

do 15 nov. Viengpouka -Hauy Xai

We zijn vroeg op, pakken al onze spullen. Bij gebrek aan beter, ontbijten we met koekjes. We beginnen een tijd lang in dikke mist. Het is al snel behoorlijk klimmen, wat de hele dag het geval is. De klimmen zijn vaak 10% of meer en wanneer de zon doorkomt valt dat helemaal niet mee. In Ban Tha fa, na 60 km is de eerste gelegenheid om iets te eten. We bestellen rijst met ei en krijgen rijst met kip.Terwijl het wordt klaargemaakt maken we wat hondjes van de vouwbalonnen, die we bij ons hebben, voor de kids. Daarna weer snel verder. Het blijft akelig stijl klimmen steeds en het is bloedheet. We halen bij het klimmen zelfs vrachtauto’s in, bij dalen natuurlijk ook. Bij 80 km wordt de weg eindelijk iets vlakker en kunnen we wat meer doorrijden. Al met al een zware tocht, maar de weg was onverwachts klaar en voor 95% erg goed. Om 4 uur rijden we Huayhouxai, de grensplaats met Thailand binnen. We vinden al snel een lekker hotel en ploffen op bed neer.

16 nov Huay Xai -Chiang Kong

Van uitslapen komt niets, we zijn gewoon weer vroeg wakker. We maken onze kippen op aan het ontbijt en gaan dan naar de grens, de Mekong. Eerst uitreisstempel, dan met wiegelbootje naar de andere kant van de Mekong. Daar formuliertjes invullen, hand met paspoort door een luikje en afwachten tot je paspoort weer naar buiten komt. Wordt totaal niet opgelet wie wat geeft en pakt. Maar wij kunnen op weg. Het is weer bloedheet. We volgen de Mekong, hoewel ons dit wordt afgeraden, too far.(6 km meer dan over de bergen). In Chiang Kong zijn de guesthouses maar zo zo en dus kiezen weer voor een huisje op het Chiang golden land resort. Prachtig huisje met zwembad, waar de meiden staan te wachten tot wij het zwembad in duiken. Bewust dat we er niet uitzien door het verkleuren van alleen onze benen en armen, sprinten we dus het zwembad in.

za 17 nov Chiang Kong -Mae Salong

Na het ontbijt zaten we om 8 uur al weer op de fiets. Eerst in Chiang Saen nog wat oude wats bekeken en toen op weg. De weg naar Mae Chan was erg druk maar fietste wel lekker door. In Mae Chan vonden we een koffie huisje. Via een omweg kwamen we op de weg naar Mae Salong. Was eerst leuk heuvelachtig met ananasplantages. Daarna begon het te stijgen, heeel erg. Vaak meer dan 10% en heel vaak ook boven de 15%. We moesten sommige stukken zelfs lopen. Het zweet gutste eruit. Toen we boven waren op 1000 meter gingen we heel stijl dalen, tja en toen weer heel stijl omhoog. Echt niet leuk meer endat dan een keer  of vier. Wel erg mooi tussen de theeplantages. Mae Salong redde we toch en we kwamen in het hoogste huisje van Maesalong Villa terecht. Het dorp doet vooral in thee en er zitten veel chinezen. Maar we zagen ook mensen in klederdracht. Geen foto gemaakt want het lijkt, zoals iemand ergens schreef, dan echt op een menselijke dierentuin. Na wat shoppings terug op ons viewbalkon, In het hotel gegeten (chinees) en daarna genieten van de avond met een boekje en jatzee (dat gaat altijd mee, hoezee).

zo 18 nov Mae Salong -Tha Ton

Roel gaat al vroeg naar de markt. Echter de vrouwtjes in klederdracht willen geld zien voor een foto. Ach ja ze hebben ook gelijk, elke keer die camera’s voor je gezicht. Na het ontbijt slepen we onze spullen weer van de berg af en nemen afscheid van ons hutje met een theeview. Direct begint het klimmen weer. Helaas blijft het niet bij 1 klim, want na een afdaling begint het klimgelazer van 15% tot 20% weer opnieuw. Echt niet leuk, het zweet gutst er weer aan alle kanten uit. Na 15 km (ruim 2 uur later) lijkt het erop dat we echt gaan afdalen. Daarna gaat het heuvelachtig verder maar wij hebben al de energie al in de eerste kilometers verspild, we komen geen meter meer vooruit. Ons plan om naar Fang door te fietsen laten we varen en we stoppen in Thaton. We vinden een leuk huisje in Garden Home resort en blijven hier 2 nachten. Stadje stelt niets voor en veel toeristen zijn er ook niet, hoewel dat wel in de boeken staat. De bakery in de hoofdstraat heeft wel lekkere ice cofee en yoghurt.

maandag 18 november Tha Ton

Uitslapen tot 8 uur, wat een luxe. Na een lekkere douche op weg naar het ontbijt. Echte muesli met echte yoghurt en scrambled eggs met echte kaas, da's pas smullen.

Van een getekende kaart hebben we een route overgenomen, de kaart was niet helemaal op schaal maar dat mocht de pret niet drukken. Opvallend hoeveel asfalt er nog ligt naast de hoofdwegen die bij ons op de kaart staan. De rijst oogst is in volle gang en overal zijn groepjes mensen bezig op het veld. Het dorsen gebeurt hier nog met de hand: gewoon een bosje rijst aren en slaan maar, tegelijk staat er dan iemand te wapperen zodat de vliesjes meteen weg zijn. Verder groeit er veel fruit, vooral mandarijnen. Na bijna 50 KM zijn we weer terug in het hotel. Later op de middag hebben we nog fut om de berg in het dorp op te rijden. Daar staan een paar gigantische boeddha beelden en 150 m boven het dorp en op de top een stupa in aanbouw. Wel een gigantisch uitzicht, jammer dat het heiig en niet zonnig is.

's avonds smaken de springrolls en gebakken ananas met chocola prima.

di 20 nov Tha Ton- Chiang Dao 

We zijn weer bijtijds wakker en maken weer gang naar ons ontbijtplekje. Helaas 8 uur is nog te vroeg, ze zijn nog gesloten. Omdat we geen zin hebben om te wachten halen we brood en yogurt. De weg is nogal druk dus we besluiten op zoek te gaan naar een zijweg. Niets staat op de kaart maar we houden op de compas zuid aan en dat gaat goed. Voorbij Fang komen we weer op de hoofdweg uit. Weer druk. Onze volgende poging op een rustiger weggetje mislukt, de weg wordt steeds smaller en tot slot een zandpad. We gaan terug. Bij een politiepost vragen we of zij iets weten en zo komen we weer op een rustiger weg terecht. Wanneer de weg gaat klimmen zitten we weer op de hoofdweg, het kan niet anders. Het chang dao hill resort laten we liggen in de hoop iets goedkopers te vinden. Het resort 10 km verder is erg mooi maar erg prijzig (de prijs zakte wel heel snel maar bleef te duur). Volgende poging is wel succesvol het Rimdoi resort, een mooi groot huis voor 500 bath, niet slecht. Alles nieuw alleen de wc stinkt als een franse camping wc. We eten met uitzicht op een vijver en vergeten weer te zeggen dat het niet te spicy moet, de satesaus brand dan ook door onze keel.

wo 21 nov Chiang Dao -Mae say Valley (20 km voor Samoeng)

Het is grijs en tijdens en ontbijt begint het zelfs te regenen. Maar wanneer we op de fiets stappen is het weer droog. Helaas niet voor lang. Na een tijdje in een bushok gezeten te hebben duiken we toch maar naar onderin de fietstas voor de regenjacks. Later kunnen ze weer uit maar Jolanda die achter Roel rijdt wordt bruin van de opspattende regenmodder en een auto die door een plas rijdt en haar de volle laag geeft. Via binnenweggetjes komen we in Mae Rim waar we de 1095 inslaan naar Samoeng. Deze weg is een soort attractiepark, olifanten- , apen- en  slangenshows botanische tuinen, kart verhuur, dure resorts en veel, heel veel klimmen. Wanneer het weer dreigt te gaan regenen gaan we snel op zoek naar een onderkomen, de eerste lijkt vergane glorie en zit ons wazig aan te kijken, de tweede is heeeel duur en bij de derde plenst het inmiddels zo dat het ons niet meer interesseert wat het moet kosten en wat het is. We belanden in het Mae say Valley Resort, 20 km voor Samoeng.

do 22 nov Mae say Valley -Chiang Mai

Het is droog. Wanneer we op de fiets zitten begint het geklim alweer, niet zo'n beetje ook. Na 10 km zitten we toch op een top, we dalen om vervolgens weer te gaan stijgen, met scherpe haarspeldbochten en 20% hellingen. Waar zijn we nu weer aan begonnen. Maar wanneer we op 1100 meter staan is het uitzicht mooi en laat het zonnetje zich al een beetje zien. Weer afdalen, weer stijgen oef. Maar na 25 kilometer ziet het er goed uit de bergen worden lager en we dalen een heel eind. We komen weer in een resort gedeelte. En dan wordt het vlak. Al snel zitten we op een snelweg naar Chiang Mai. Nog even koffie bij een tentje. Boekje van Chang Mai erbij. Zo spotten we ook het hotel waar we uiteindelijk terecht komen Thabkham Village. Tussen het vliegveld en de stad. De meisjes zijn bijzonder aardig en vallen van hun stoel als ze horen dat we gefietst hebben en daarna waar en hoeveel. Het hotel zit in het weekend vol maar ze weten ons er nog tussen te vogelen na lange bestudering van de planning. De kamer is spik en span. Het is druk in de stad want dit weekend is het het feest van het licht, morgenavond kunnen we er nog wat van zien.

vrij 23 nov Chiang Mai

We bezoeken alle hoogtepunten van Chaing Mai. Een prettige stad om rond te lopen en fietsen. Iedereen is druk met de voorbereidingen voor het lichtfeest. ’s Avonds is dat inderdaad een spektakel met een optocht waar geen eind aan lijkt te komen. Verder laat iedereen luchtballonnen op. Deze worden opgelaten door onder de ballon een flinkek fakkel aan te steken, de warme lucht doet dan de rest. Wanneer dat lukt dan kun je een wens doen, waar iedereen dan ook druk mee bezig is. We bezoeken ook nog de nachtmarkt om onze laatste baths te besteden.

Zaterdag 24 november

We pakken de boel weer in en fietsen in 10 minuten naar het vliegveld. Inchecken geeft geen problemen en omdat we de vlucht naar Bangkok businessclass vliegen kunnen we in de vipruimte. De rest van de reis gaat goed en zondagochtend om 6 uur staan we op schiphol en wanneer we naar de auto fietsen is het 5 graden met regen… we zijn weer thuis.